Aberracja sferyczna

Pojęcie aberracji sferycznej odnosi się do zniekształcenia obrazu powstającego na siatkówce oka spowodowanego wadami wzroku. Do najczęściej występujących wad należą: krótkowzroczność, dalekowzroczność, astygmatyzm i prezbiopia. Wady te są spowodowane nieodpowiednim kątem załamania promieni światła na siatkówce, przez co powstający obraz jest niewyraźny, rozmazany lub zniekształcony.

Krótkowzroczność (miopia) definiowana jest jako wada wzroku polegająca na złym widzeniu na dalsze odległości. Krótkowzroczność wsytępuje kiedy rogówka i gałka oczna jest zbyt długa. Efektem tego jest nieprawidłowe skupianie promieni świetlnych, a w rezultacie obiekty oddalone wydają się być rozmazane.

Przeciwieństwo krótkowzroczności, dalekowzroczność (hyperopia) występuje kiedy soczewka oka nie jest zdolna do spłaszczenia. W tym przypadku gałka oczna jest zbyt krótka, a promienie świetlne skupiają się za siatkówką, zamiast na niej. Rezultatem są rozmazane obiekty, które znajdują się blisko.

Astygmatyzm to wada wzroku cechująca się zaburzoną symetrią obrotową oka i odchyleniami od normy kształtu sferycznego rogówki, które powodują nieprawidłowe skupianie światła w oku. Ogniskowanie odbywa się na różnych płaszczyznach zamiast w jednym punkcie siatkówki: przed siatkówką, za nią lub w obydwu miejscach. Efektem tej wady jest rozmazane widzenie,a obrazy wydają się zniekształcone .

Prezopia to określenie tzw. starczowzroczności. Bywa mylona z dalekowzrocznością. Jednakże prezbiopia pojawia się z wiekiem, kiedy oko traci swą elastyczność. Osoby, u których występuje prezbiopia mają trudności ze skupieniem się na czynnościach w bliskim zakresie oczu, takich jak czytanie, pisanie czy szycie i często muszą odsuwać przedmioty od siebie żeby je widzieć dobrze.